Nederlands
English
In Memoriam: William te Boekhorst 1919-1943
Mijn oom Willy te Boekhorst, is de jongere broer van mijn moeder Melanie . Hij ligt begraven in Myanmar / Birma. Is omgekomen door gevangenenschap, uithongering en dwangarbeid. Veel later heeft mijn moeder en de familie zijn graf teruggevonden. Ze moesten veel moeite doen om achter zijn begraafplaats te komen. Thanbyuzayat War Cemetery. Er is veel gecorrespondeerd met de oorlogsgravenstichting.
Oom Willy, M. Sld. Inf. William te Boekhorst, is slechts 24 jaar geworden. William te Boekhorst is geboren op 5 mei 1919 te Kendal, NOI en overleden op 27 december 1943 te Birma.
Op zijn kaart staat:
- Nationality: Netherlands (蘭)
- Rank: (陸軍歩兵二等兵)
- Stamboeknummer: 33519
- Place of capture: 爪哇(ジャワ）; Java
- Date of capture: 17/03/08; 1942/0308
- Occupation: (農業)
- Remarks: Pen 82362
- Camp and transfer date 1: 爪哇17/08/15[03/08]; Java POW Camp 1942/08/15[03/08]
- Camp and transfer date 2: 泰; Thai POW Camp
- Camp Branch Name and Reg No. 1: 爪I(ジャワ俘虜収容所第1分所）11205; No.1 Branch Camp of Java POW Camp 11205
- Camp Branch Name and Reg No. 2: 泰本(泰俘虜収容所本所）20710; Main Camp of Thai POW camp 20710
- Other info 1: Transferred to Thai POW Camp on (no date) 1943; Died at 07:25 on 27 December 1943 (JA.81 P.5641); Died of malaria at 07:25 on 27 December 1943. Burial; Fell ill on 10 November 1943; Place of Death: Payathonzu Detached Camp of No.3 Branch Camp of Thai POW Camp; Disposal of body: Buried in Payathonzu Cemetery, Payathonzu Village, Taungdwingy County, Kayaeen Prefecture, Burma (VA 38);
Vertaling vanuit Japans: (Verplaatst naar het hoofdkwartier van Taizhou Camp Prisoners op maandag 1945, 27 december 1964 (JA.81 P.5641) 27 december 1957 0 27 25 Overlijden bij malaria (VA. 38) op 10 december 1964, de ziekte plaatsgevonden, de doodplaats: het Thaise Gevangenis Camp 3e plaats Payon’s detentiecentrum; Lichaamverwerking: Begrafenis. Burma Land Kayain County Payatons Village Payatons Village Payatons Village)
Thanbyuzayat War Cemetery. Bron: Oorlogsgravenstichting.De Birma-spoorweg is de beruchte spoorweg tussen het toenmalige Birma (nu Myanmar) en Thailand. Deze verbinding werd in opdracht van de Japanse overheersers aangelegd door duizenden dwangarbeiders en krijgsgevangenen. Velen hebben dit niet overleefd. Met recht noemt men de spoorlijn ook wel de ‘Dodenspoorweg’. De spoorweg was gereed in december 1943. Vanaf dat moment bestonden de werkzaamheden uit onderhoud en het repareren van de schade die door geallieerde bommenwerpers werd toegebracht. Omdat de werkkampen vaak ingericht waren naast vitale punten van de spoorweg, vielen tijdens een bombardement vaak ook veel slachtoffers en gewonden onder de dwangarbeiders. De Japanse leiding gaf echter geen toestemming de kampen te markeren. In totaal heeft de spoorweg het leven van 80.000 tot 100.000 mensen gekost.
Tijdens de aanleg stierven per dag gemiddeld 75 arbeiders. 15.000 Krijgsgevangenen stierven aan de gevolgen van uitputting, ziekte en ondervoeding. Onder hen 7.000 Britten, 4.500 Australiërs, 131 Amerikanen en bijna 3.000 Nederlanders. Ook vele Thaise, Birmaanse, Maleisische en Indonesische dwangarbeiders hebben de verschrikkelijke omstandigheden niet overleefd. Aanvankelijk werden de doden langs de spoorweg begraven. Later zijn zij (her)begraven op drie erevelden: Chungkai en Kanchanaburi in Thailand en Thanbyuzayat in Birma. De aanleg van deze erevelden gebeurde op initiatief van de ‘Commonwealth War Graves Commission’. Dit is de Britse zusterorganisatie van de Oorlogsgravenstichting. Zij is verantwoordelijk voor het inrichten en onderhouden van oorlogsgraven van landen uit het Gemenebest. Ook het onderhoud van de Nederlandse graven op hun erevelden wordt door deze organisatie verzorgd, in overleg met de Oorlogsgravenstichting.
——
Documentaire: Spoor van 100.000 doden is de eerste documentaire over Nederlandse krijgsgevangenen aan de Birma-Siam Spoorweg. We volgen de veteranen Felix Bakker en Hans Wessels en de kleinzoon van Eduard Johannes, een van de meer dan 3.000 Nederlandse slachtoffers.
Tijdens een pelgrimsreis door Thailand vertellen zij over de aanleg van de spoorlijn van Birma naar Thailand, door krijgsgevangenen van de Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog. Historische beelden, animaties en persoonlijke verhalen wisselen elkaar af en leveren een uniek kijkje in de geschiedenis op.
Spoor van 100.000 doden is een film van journalist en documentairemaker Twan Spierts:
