“De Cirkel van het leven is rond” Reisverslag van 05-03-2011 t/m 07-03-2011

Posted door

Onze ouders Toos van Elewoud en Alex Grondhuis brengen we thuis waar ze thuis horen “cirkel van het leven is rond”. .

5-3-2011 Ik word wakker van de omroepen voor het gebed. Heb me rustig aan gekleed en ben lekker naar buiten gegaan. Wat een uitzicht hebben. we daar. Lekker met mijn blote voeten over het gras gelopen. Langzaam werden de andere ook wakker en gingen samen ontbijten. Hierna ons klaar maken voor de dag die komt.

Vandaag zouden we naar een restaurant gaan want die man die sprak nog Nederlands en die wist veel hoe je een boot kon huren. Dus Agus die had gisteren de auto alweer schoongemaakt en wij konden er weer in. Wat een lieve man is het zeg.

 

We reden door Semarang en vond de straat en het restaurant waar die man ons meer kon vertellen. hieronder een paar foto’s .

  

Dit is meneer Jongkie Tio die echt veel weet van Semarang omdat hij ook verschillende boeken heeft gemaakt over vroeger en nu van Semarang.  Zijn vrouw is  zij is opperhoofd over de keuken en hij is de ” BAAS ” en schatten zijn het zeker, helaas kwamen er niet veel mensen eten, terwijl het een supertent is ” Restaurant Semarang International “. Het ziet er verzorgt uit en je kan je indenken dat hier feesten werden gegeven.  Je kijk je ogen uit zoveel gelukkig bewaard gebleven. Senya deed het woord met hem, hij begreep heel goed wat we graag voor elkaar wilden krijgen ” de cirkel rondmaken voor onze ( groot + schoon ) ouders.

Onder het houten en ronde tafelblad is een rail, die hebben we ook kunnen scoren, lachen hoor met al die dingen die je voor elkaar kan krijgen op aanwijzingen van de mensen, waar te koop en hoe je moet rijden. Weliswaar in de buurt van Yogyakarta ja, maar toch en bij een bedrijf waar Ron wel een hele dag kon doorbrengen.

Meneer Jongkie zou ons voorrijden naar de haven eerst hebben wij zijn boek gekocht Semarang City a Glance into the past. Moeite waard om te hebben. Hier na stapte we in de auto en reden dan hem achter na. We gingen naar de oude haven want er is een nieuwe haven gekomen. Hij liep voor op en sprak die jongens aan of ze ons wilde vervoeren de haven uit om de urnen van onze ouders uit te strooien dan. Ze wilde dat wel en Agus had een kaartje van hem ook gekregen. Het is echt een mooie oude Toren ben er heen gelopen en ja hoor op het bord staat in Nederlands wanneer hij gebouwd is. De oude vuurtoren van de Nederlanders die hier waren toen.

   

Hierna heeft hij ons door een oude wijk waar vele Nederlanders hebben gewoond en de huizen staan er ook nog. Sommige zien er erg verwaarloos uit jammer om te zien. Ja het is een mooi straat waar het pand van jullie vroeger stond hoor. o ja er kwam iemand uit Nederland van regering naar meneer Jongkie en wij zeiden dat ze geld voor gebouwen die er nog zijn mooie om op te knappen. Het was volgens mij de nieuwe ambassadeur die dinsdag 8 maart langs zou komen, omdat heer Jongkie zoveel wist over Semarang, ben benieuwd hoe dat is gegaan

  

Toch  de overstromingen zijn in Semarang in de loop der jaren steeds ernstiger
geworden. De bewoners van Semarang en omgeving hebben dit zelf mede veroorzaakt onder andere door de bossen op de hellingen te kappen. Lees dit stuk maar van de Trouw erover. https://www.trouw.nl/home/droge-voeten-voor-semarang~a8f1b433/

We rijden verder door de stad. Uit de auto weer wat foto’s maken hoe de mensen zich vervoeren. niet alleen op brommers en scooters en fietsen, maar ook veel in auto’s hoor, vooral op Java, files kennen ze ook en daar hebben we dus midden op de dag 2,5 uur in gestaan, wat een hitte. Voordringen kunnen ze ook heel goed, haha

 

 

Natuurlijk begonnen onze magen te knorren en meneer Jongkie bracht ons bij een tent waar je het idee krijg van MC. Donald maar dan anders. Zie de foto maar.  eten was goed en snel achter elkaar word het eten gebracht. Ja het was héél lief van hem om toch naar zo’n tent te gaan, normaal komen wij ook niet, wij houden meer van een kleine warung, maar het was al laat en we vielen flauw van de honger, haha honger? bestaat voor ons eigenlijk, maar gewoon TREK in SNACK!!

Na het eten namen wij afscheid en hadden afgesproken dat wij na de uitstrooien van onze ouders bij hun gingen eten. Wij gingen nu naar het ouderlijk huis waar onze ouders zijn vertrokken naar Nederland. Hier hadden ze 1 dochter dus Senya en broer Thijs en broer Roy en Lex en mama was zwanger van Jimmy. Het was weer even zoeken maar we kwamen er.

Hier een filmpje dat ik gemaakt heb dat we het huis gevonden hadden: https://youtu.be/nS_F9RaVR_U

Zie hier onder de foto’s ervan. Het heeft mij veel gedaan om het huis te zien samen met mijn zus.  Ja 10 of 11 juni 1950 zijn we weggegaan naar Holland. 10 juni is voor Senya ook een belangrijke dag want dan zijn Ron en zij zoveel jaar bij elkaar. Voor haar dus ook een, vicieuze cirkels in haar leven 😉 Senya en Ron hebben het huis al eens gezien. Tsjonge, wat ziet het huis eruit na al die jaren, er is al jaren geen onderhoud gedaan. Agus die klopte aan en er kwam een jongeman naar buiten. Senya vertelde aan Agus het verhaal en hij vertaalde het in Maleis aan de vrouw die aan de deur ook kwam die geroepen was door haar zoon. Agus vertelde aan de vrouw dat Senya hier heeft gewoond en dat ze in 1992 ook al  was geweest, dat er een militair woonde met zijn gezin. Ja zij was weer de dochter van die man en zij was in die tijd zwanger van de jongen man die de deur open deed. de man die toen daar woonde, als militair, was paar jaar geleden gestorven. zijn dochter, die toen in verwachting was van de jongen die links staat, woont er nu met gezin en andere families, 3 gezinnen in zo’n huisje, schrijnend gewoon om dat te zien

We mochten naar binnen om het huis te mogen zien. Lief hoor. Senya, kon alles nog vertellen van dit huis… te gek hoor. Hoorde meteen weer mijn ouders, die thuis er over vertelde weer…Heb niet veel foto’s en gefilmd heb ik dat je de stem en het verhaal wat Senya vertelde van dit huis. Hier de link dat Senya het uitleg geef aan Marcel. https://youtu.be/jxljfKzMjsw

  

Ben blij dat ik het huis gezien heb zeg het voelde goed.

    

Ron die is buiten gebleven. Dit was zeker een prachtig moment dat mijn zus haar zoon dit kon vertellen en laten zien. Gelukkig kunnen vast leggen voor de andere kinderen en hun kinderen.

  

Ja het was erg goed om dit samen te doen. We gingen naar het huis terug waar we logeerde. Daar bij komen van alles en we zijn later op de avond lekker in een warung gaan eten zalig. Dan had Senya nog geregeld dat er verse rozen blaadjes zouden komen. Die werden bij het huis gebracht.

 6-3-2011 Lieve ouders vandaag gaan we jullie uit strooien. Dan zijn jullie eindelijk samen weer. We hadden mandjes mee genomen uit Bali en de rozenblaadjes geurde zalig in de auto. Agus bracht ons veilig naar de boot van die jongens. We gingen aan boord van de boot die ons de haven in zou varen. Heel voorzichtig werden de urnen van onze ouders op de boot gezet.

Agus ging in gebed voor ons en dat wij het gene kunnen doen waar voor wij deze reis gemaakt hadden. Hij leefde echt zo mee met ons.

We voeren rustig weg en ieder in eigen gedachten. Zie maar de film die gemaakt is: https://youtu.be/_6S_tj_NH3c  We vaarde langs de pier richting het open water. Daar stonden vele vissers te vissen. Ik ging naast Senya zitten en sloeg mijn arm om haar heen. Zij was het die weer terug ging in de tijd dat ze als kind met haar ouders deze stad verlieten om naar Holland te gaan. Nu was het dat ze haar ouders terug bracht. Weer de haven uit varen met hun urnen. Op een geven ogen blik strooide ze wat rozen blaadjes alvast over het water.

Dit zou de laatste reis van onze ouders zijn. Hun “Cirkel is dan rond”. Ook Marcel die strooide wat rozenblaadjes over het water. Je zag een streep van de rozenblaadjes op het water. Ron had mijn film camera en filmde het. Nu ik deze film terug kijk en hoor krijg ik weer het gevoel van rust te vrede dat konden we doen voor hun. Na 10 min varen. ging Marcel de urnen open met zijn bekende mes. Om dit terug te zien geef het mij een goed gevoel. Ja dat zouden ze echt gewild hebben vooral ons moeder. Het was best ook heel wat dat de oudste kleinzoon dit kan doen voor zijn opa en oma. Senya die zou mama urn uitstrooien en ik die van ons vader. Senya had al de mandjes met rozen blaadjes gevuld. We gingen hun as uit strooien op deze film. https://youtu.be/yVoRVphKqfc 

en op 2:36 gaan Senya en ik hun as dan uitstrooien over het water. Had nog een kretek sigaret opgestoken om eigen mee te geven op een mandje . Wat zat er veel as in zeg. Marcel zette nog 2 mandjes ook op het water. Ron zet ook als laatste een mandje een mandje op het water en nam afscheid van zijn schoonouders. De overige bloemen maakte echt aan lange weg op het water. Dit is het wat wij als kinderen terug konden doen aan onze ouders opa oma. Rust zacht en jullie zijn samen.nu voor eeuwig. Ik belde nog naar Buddy na het uitstrooien. Senya legde nog uit dat ze met een kleine boot naar een grote boot gingen en die dan naar Batavia ging en van daar uit met de Atlantis de ooievaars boot.

Na een stukje verder varen stopte de boot ermee er was iets aan de hand. De jongens probeerde andere vissers te roepen door te fluiten naar hun. Je zag allemaal vissers staan op de pier.Ik moest me in houden om niet in het water te gaan om te kijken wat er aan de hand was met het roer. https://youtu.be/xrpAhovnVB0

Gelukkig hoorde een ander boot om een grote steeksleutel te brengen en hielp de jongens. zo dat wij weer verder konden gaan. We gingen weer richting naar de haven en dan gingen we naar Meneer Jongkie en zouden daar wat gaan drinken. Als afsluiting van deze herdenking die we samen hadden gedaan. Senya had kleine lieve cadeautjes voor zijn vrouw mee genomen . We gaan hier even bij komen van alles. https://youtu.be/qMr5a5MFmMA 

Hier nog wat gekke foto’s bij het restaurant.

  

We hebben zalig wat gedronken en wat fruit genomen.en zijn toen naar het huis gegaan waar we logeerde. Heb nog gelachen met de kinderen uit de buurt want ik had ballonnen mee genomen om aan kinderen te geven. Ik blaas er een op en probeerde door die naar de kinderen te gooien Contact te krijgen en ja hoor. Ze kwamen overal vandaan Heb ook van De baboe Putzy foto’s gemaakt het blijk dat ze 1 peer 2 maanden naar haar eigen kinderen gaat en ze dan ook zie zeg. Daarom mooie foto’s voor haar gemaakt en die later toe gestuurd naar haar. .

 Woon echt daar bij dit grote huis in een klein kamertje. Ze wilde gauw zich om kleden zich mooi maken. Prachtig en fijn dat ik dat voor haar kon doen.

 

 

Nog even de rit bekijken naar Yogyakarta Agus en Putzy. Putzy voor het huis en wij samen met haar ook.

We gingen nog avonds eten bij de warung verder heerlijk sate eten. Zie de foto’s maar:

Lieve ouders jullie zijn thuis jullie “cirkel is rond”. Wij hebben dit met veel liefde gedaan. 

7-3-2011 Op naar Semarang vertrek naar Yogyakarta de geboorte plaats van Senya

We vertrekken van Semarang naar Yogyakarta. Ik merk dat er geen warm water is en  Agus die klim naar boven waar de water tank staat. Hij kreeg het voor elkaar en wij konden ons douchen en aan kleden.  Zie ook de film hoe hij druk bezig is het zijn foto’s waar ik een slide show van heb gemaakt. : https://youtu.be/iwHjhGpcs30

We pakte de auto in en de tas waar de urnen in zaten was leeg. Althans de urnen waar hun as in zaten die waren leeg. Agus die reed ons weer veilig naar Yogyakarta en zouden verschillende plaatsen aan doen zoals de geboorte plaatsen van onze ouders.

De eerste plaats waar we heen reden was Ambarawa waar ons moeder was geboren.